Europar berrikuntza politikak
garrantzi handia du Lisboako estrategiaren barruan. Politika mota honek
kontzeptualki eboluzionatu egin du ikuspuntu lineal batetik hasita ikuspuntu
sistemiko baterarte, eta bere ezaugarrien artean aldi berean funtzionatzen duten
tresna desberdinen integrazio eza azpimarra genezake, zeinek helburu eta
emaitzen identifikazio espezifiko eta zehatz bat ez duen. Nahiz eta honen
inguruan asko esperimentatu den, batez ere eskualde mailan, ikasketa prozesua
partziala bakarrik izan da, bai erdiguneko eskualdeentzat eta baita
periferiakoentzat ere. Ikerkuntza publiko eta pribatuaren politika
tradizionalak zalantzan jarri dira, eta ikuspegi sistemiko baterako trantsizioa
osatu beharko litzateke honen bidez: enpresak sortzeko laguntza neurriak,
teknologiaren transferentzia, I+G inbertsioa, kooperazioa eta komunikazioa ikerkuntza
institutuen artean, etab.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina